Leestip: Eos Tracé over varkensvlees

Het vulgariserende wetenschapsmagazine Eos brengt onder de noemer Tracé regelmatig artikels uit waarin het de weg reconstrueert die ons voedsel aflegt voor het op ons bord belandt. Eerder bracht het zo al het verhaal van olijfolie, koffie, brood, kippenvlees en koemelk. Het laatste Tracé gaat over varkensvlees. De moeite om eens door te nemen, al was het maar omdat je een zeldzame blik achter de schermen van het slachthuis krijgt (niet voor gevoelige lezers).

Wat onthouden we? (onder meer)

• Een big blijft na de geboorte ongeveer een maand zogen bij de moeder en verhuist dan naar een biggenstal. Daar blijft het zo’n tien weken, tot het +- 22 kg weegt. Daarna gaat het naar de meststal, waar het woont tot het +- 115 kg weegt en klaar is voor de slacht. In totaal leeft een varken 6 tot 7 maanden.
   
• Het rantsoen van vleesvarkens bestaat meestal uit maïs, gerst, erwten, sojaschroot, koolzaadschroot, tarwe, bietenpulp, soms zonnebloemen, palmolie en toegevoegde voedingsstoffen waaronder mineralen en vitaminen. Dit in de vorm van korrels of kruimels. Noot: sommige varkenshouders hebben een eigen brijvoederkeuken. Ze mengen granen, maïs en reststromen uit de voedingsindustrie (bv aardappelschillen) tot een brij. Het eten van brij zou immers natuurlijker zijn voor een varken dan het eten van droge korrels. En onlangs brachten we op Veldverkenners nog het verhaal van een varkenshouder die zijn varkens bijvoederde met de oogstresten van de groentetelers uit zijn buurt. 
   
• Het energieverbruik van een varkensbedrijf bestaat voor 25 procent uit elektriciteit en 75 procent uit stookolie. De ventilatie van de stallen is de grootste slokop van elektriciteit op een varkensbedrijf. Daarna volgen biggenlampen en ‘motoren en pompen’, waaronder luchtwassers vallen die de stallucht zuiveren van schadelijke stoffen zoals ammoniak en fijn stof.
   
• De watervoetafdruk van varkensvlees is kleiner dan die van rundvlees maar groter dan die van gevogelte en vleesvervanger tofu.
   
• Momenteel wordt door het Nederlandse Wageningen UR onderzoek gedaan naar het potentieel van een varkenstoilet. Varkens lijken immers erg op mensen: ze zijn zindelijk en doen hun behoefte graag op een vaste plek. Hier vind je een video waarin het concept van het varkenstoilet in één minuut wordt uitgelegd.  
   
• Varkens zijn intelligente dieren. Ze begrijpen na wat oefenen bijvoorbeeld dat een spiegel geen venster is maar de werkelijkheid reflecteert. En ze vervelen zich snel, waardoor ze in elkaars staart en oren gaan bijten. Om dit te voorkomen, moeten varkenshouders van Europa afleidingsmateriaal zoals stro, hout of speelgoed in de stallen voorzien.

Verder vind je in het Tracé informatie over biggencastratie, de uitstoot van broeikasgassen, mestverwerking, antibiotica, dierentransport, de slacht, duurzaamheidslabels, verpakking, enzovoort. Het Tracé is erg uitgebreid, je neemt er dus best je tijd voor. Maar beginnen doe je bij het begin, en dat vind je hier. 

Bron: Eos Tracé