@livewireStyle
header.home link

Frederik Backaert: Met je vingers liggen draaien is moeilijk als je zo niet opgekweekt bent

De nostalgische Sint-Michaëlshoeve in de Vlaamse Ardennen, net naast de kerk in Michelbeke aan de voet van de Berendries: daar is wielrenner Frederik Backaert grootgebracht en zet hij na zijn wielercarrière ook de boerderij van zijn ouders verder. Wij gingen eens horen hoe het was om als kind op te groeien op een boerderij en wat dat hem heeft meegegeven.
4 april 2019  – Laatste update 4 april 2020 16:23

De nostalgische Sint-Michaëlshoeve in de Vlaamse Ardennen, net naast de kerk in Michelbeke aan de voet van de Berendries: daar is wielrenner Frederik Backaert grootgebracht en zet hij na zijn wielercarrière ook de boerderij van zijn ouders verder. Wij gingen eens horen hoe het was om als kind op te groeien op een boerderij en wat dat hem heeft meegegeven.

Ik kan me goed voorstellen dat het hier zalig was als kind.

Ja, absoluut. Altijd waren er kameraadjes die naar hier kwamen spelen. Verstoppertje spelen in het hooi en het stro, kampen bouwen, buiten zijn … Het is een droom om als kind zo veel plaats hebben. Je kunt het een beetje vergelijken met een hond. Die gaat ook altijd liever op de boerderij lopen dan in huis te blijven zitten. Je hebt hier je beloop. Er is altijd wel iets te doen, en je hier vervelen is onmogelijk. Bovendien zitten we hier vlak in het centrum, en had ik dus altijd veel sociaal contact. Op zo’n afgelegen boerderij waar je enkel nu en dan een vertegenwoordiger ziet die over de vloer komt … Dat zou ik niet kunnen.

Het is niet meer te vergelijken met de dag van vandaag alleszins. Nu zie je geen kinderen meer buiten of op straat. Nu zijn ze alleen nog maar spelletjes aan het spelen, en zijn ze al van hun 7 jaar met de iPad bezig. Dat vind ik er ver over. Alleen nog door de kinderen een sport te laten doen, kun je ze buitenkrijgen.

Heb je het gevoel dat je dingen gemist hebt, of net omgekeerd?

Ik ben er absoluut van overtuigd dat ik meer meegekregen heb dan anderen van mijn leeftijd. Natuurlijk waren mijn ouders wel constant aan het werk, en zijn we ook nooit echt op vakantie geweest, maar voor mij was dat ook niet nodig. Ik ben veel meer buiten geweest dan de meeste andere kinderen en ken heel de streek als mijn broekzak. Terwijl zij nog niet eens hun weg vinden in Brakel.

En voor mijn algemene ontwikkeling is het zeker goed geweest. Door meer buiten te zijn, in de kou en de vuiligheid, kweek je meer weerstand. Ik ben redelijk vroeg beginnen koersen, en ik merkte al meteen dat ik beter tegen de kou kon dan de rest. Daarnaast gebruik je met het werk op de boerderij veel spieren, en ook daar merkte ik het verschil met de anderen in het begin toen ik naar de fitness ging.

Frederik Backaert_Copyright Philip Vanoutryve.jpgZijn er nog zaken die je hebt meegekregen?

Dat je ervoor moet werken als je iets wilt bereiken. Daar zit wel een gelijkenis met de koers. Op een melkveebedrijf werk je 7 op 7, het hele jaar door. Er zit geen pauzeknop op de koeien. En in de koers kun je ook niet gewoon eens je fiets een week aan de kant zetten, want dat voel je meteen. Als je er wil geraken, dan moet je er alles voor doen. Het nadeel is wel dat rusten voor een coureur even belangrijk is als trainen. Rusten is een deel van de job in feite. Maar het is niet makkelijk om in de zetel te liggen als iedereen rondom je dag in dag uit aan het werken is. Met je vingers liggen draaien is moeilijk als je niet zo opgekweekt bent.

Daarnaast is voeding een belangrijk gegeven als je op een boerderij bent opgegroeid. Praktisch alles wat we hier eten is vers en komt van het bedrijf zelf. Dat was in het begin wel wennen toen we met de ploeg weg waren. Ik kan bijvoorbeeld nog steeds geen melk uit dozen drinken. En dat heb ik met veel zaken. Ik wil weten wat ik eet. Maar ik merk dat minder en minder mensen dat hebben. Kinderen weten niet meer hoe voeding geproduceerd wordt, waarvan pasta gemaakt is bijvoorbeeld.

Maar niet alleen kinderen zijn de voeling met de boer kwijt. Hoeveel renners ik bijvoorbeeld al heb wijsgemaakt dat een koe twee spenen heeft … En daar heb ik het soms wel moeilijk mee. Heel veel mensen geven kritiek op de landbouw, maar vaak volgen ze gewoon wat ze zien en lezen in de media en weten ze niet waarover ze praten. De boer krijgt altijd de schuld. Maar eigenlijk is hij een groot deel van de oplossing. Zeker vandaag, als je ziet wat de boer allemaal doet voor het milieu ... Maar dat lees je dus niet in de media; die geven altijd hetzelfde, eenzijdige beeld.

En hoe reageer je dan op zo’n kritiek?

Dat is moeilijk, hé. Het is moeilijk om iets uit te leggen aan iemand die niet weet hoe de vork in de steel zit. Het komt ook hard aan als je een uitspraak hoort à la “Koeien zijn voor een boer wat bakstenen zijn voor een bouwvakker”. Wie zoiets zegt, weet niets van de boerderij. Alles komt van de boer, maar de mensen beseffen dat niet. Het is dus hoog tijd dat de bewustmaking terugkomt, best van jongs af aan. Maar waarschijnlijk zijn de leraars ook de voeling kwijtgeraakt. De tijden zijn veranderd. Hopelijk kunnen ze opnieuw veranderen.

 

Dit interview komt uit het Veldverkennersboekje 'Jong geleerd. Hoe laat je kinderen kennismaken met landbouw & voeding?', dat half april 2019 verschenen is.

Copyright beelden: Philip Vanoutrive

Gerelateerde artikels